Ben ik na een lekkere vakantie mij aan het voorbereiden op de terugreis kijk ik even op de site (het landhuis had natuurlijk Wifi maar anders had het ook met 4G uit de bundel gekund) naar de indeling voor aanstaande dinsdag, zie ik tot mijn vreugde Bart Roelofs in flight 2 staan. Ik verblijf in “Het land van Bartje” in Drenthe, een provincie die bij mij tot voor kort niet veel losmaakte maar na dit bezoek met sprongen gestegen is in mijn waarderingslijst, prachtige bossen, hunebedden en best veel te beleven zoals een technologisch hoogstandje in Dwingeloo waar met een telescoop van 25 m diameter naar geluiden uit de ruimte wordt geluisterd.
Bartje’s “ik bid nie veur bruune boon’n” is natuurlijk zeer bekend en ligt daar misschien een link met “onze” Bart want ook hij is selectief, hij weet precies wanneer hij moet gaan spelen, wanneer de vorm er is, welke baan hem ligt. Op de Hoge Dijk was het weer raak, een mooie ronde met 19 punten maakte hem tot dag winnaar. Hulde en gezellig dat hij er weer was.
Maar terug naar de technologie.
17 jaar geleden werd de TeeBirds opgericht, precies 7 jaar voordat de eerste iPhone werd gelanceerd. Wij liepen toen rond met een luxe Nokia en waren in extase dat er met sms-berichtjes verstuurd konden worden maar de netwerken waren niet goed dekkend dus bellen op de golfbaan was er niet bij terwijl er vanaf 1956 in Dwingeloo wel al met grote precisie naar sterrenstelsels in de ruimte kon worden geluisterd, hoe hebben we die laatste decennia van de vorige eeuw kunnen leven? Slechts één tv-kanaal en dan nog zwartwit ook, een klein beeldje in een kast zo groot als een vaatwasser en na elke storm het dak op om de antenne bij te stellen. Via een razendsnelle inhaalslag geleid door Steve Jobs hebben wij eerst leren omgaan met computers daarna met internet en nog maar zeer recent dus met smartphones en golfhorloges. De downside is dat wij van nieuwsgierige gebruikers veranderd zijn in junks, we slaan geen bal meer als wij ons golfhorloge zijn vergeten, kunnen geen afstanden in de baan meer inschatten en zonder die dingen schieten de handicaps omhoog. We zijn totaal van slag als de we de telefoon zijn vergeten of nog slechts 5% batterijcapaciteit hebben. Na afloop van een competitierondje op dinsdagavond ligt in het gunstigste geval naast je glas wijn of je biertje je telefoon op tafel maar meestal zitten we op dat kreng te kijken naar mailtjes, WhatsApps of YouTube filmpjes hetgeen de conversatie met de medeleden ernstig verstoort. Er zijn inmiddels wat leden die zich hieraan beginnen te storen en hoewel ik net zo’n junk ben als de rest kan ik mij dat wel voorstellen.
Ik denk dat we maar een Buitengewone Algemene Ledevergadering bijeen moeten roepen om dit probleem bespreekbaar te maken, dat is niet makkelijk want wie durft er nou voor zijn verslaving uit te komen. Ik neem het voortouw en durf publiekelijk te zeggen wat ik bij een andere verslavingsclub heb geleerd: “Ik ben Krunkel en ik ben verslaafd aan mijn iPhone”. Na wat speurwerk op internet (zalig was dat, lekker surfen op het web) heb ik een afkickcursus gevonden speciaal voor golfers en ik stel voor dat wij als TeeBirds daar collectief gebruik van gaan maken. Nu hoor ik direct een aantal leden zeggen: “ik bid nie veur ’n iPhone loze competitiedag, dat heb ik niet nodig, ik heb voldoende zelfdiscipline om dit op te lossen”. OK, laat dat dan de rest van het seizoen maar eens zien anders zal de studiereis met een echte cursusdag verlengd moeten worden.
Ik moet nu stoppen, de telefoon gaat en ik moet nog een paar mailtjes beantwoorden.
Tot dinsdag
Krunkel