Ik was uitgenodigd eens mee te gaan met een zogenaamde Studiereis van deze club en heb na lang nadenken besloten de uitnodiging te accepteren omdat ik na zoveel jaar dit fenomeen wel eens wilde aanschouwen. Wat bezielt een golfclubje om het seizoen af te sluiten met een lang weekend waaraan ze zelfs een naam voor bedacht hebben die in mijn ogen de lading nooit kan dekken, een Studiereis van een Golfclubje? Op weg dus met in totaal 11 man naar een zeer heuvelachtig, zeg maar bergachtig Sauerland. De bestemming beviel mij meteen want dit is het land van heerlijke Kaiserbrotchen, Bratwurst, Schnitzels en Strammer Max. De keuze is zo groot dat je daar op afstuderen kan en daar hebben we dan meteen de verklaring voor het Studie deel van de Reis, prima gekozen door het clubje.
Ik werd hartelijk verwelkomd als een soort oude bekende, veel knuffels en hier en daar zelfs een klein kusje, maar ook een enkele boks, van coronabeperkingen was geen enkele sprake meer en ik voelde meteen een grote “homo”geniteit bij de leden, de onderlinge genegenheid spatte eraf. Er was ook een soort aanvoerder die werkelijk alles liep te regelen, broodjes, flesjes drinken, de diners, het huren van die typische golfkarretjes die veel lijken op autootjes waarin ik vroeger op de kermis heb gezeten en waarvan ik ook nu de indruk had dat alleen al het rijden in zo’n ding door het heuvelachtige landschap een Max Verstappen gevoel gaf. Dat werd bevestigd door het tijdens het golfen bijhouden van de trainingstijden en kwalificaties van onze Hollandse held. Ik was gevraagd ook mee te spelen en hoewel ik nog nooit een klup in mijn handen had gehad bleek ik een geweldig talent te zijn, de zogenaamde langste en dichtbij-ste waren allebei voor mij tot die aanvoerder zei dat die vlucht achter ons ook meedeed en beter waren dan ik, alles kwijt dus. Er waren ook voor deze oefendag leuke en mooie prijzen, alles gerelateerd aan de herdenking van 80 jaar Market Garden en daarom had ik er ook geen moeite mee dat alle prijzen naar de zeer seniore leden van het golfclubje gingen.
Er waren ook drie dappere leden die vooraf zeiden graag te willen “lopen” maar de 18 holes waren zo pittig dat er zo nu en dan een infuus aangelegd moest worden. De aanvoerder regelde meteen een extra golfkarretje voor de volgende dag. Na afloop bleken er ook bitterballen geregeld te zijn en de nazit was bijzonder plezierig.
De volgende dag vroeg op, er moest om 09:30 afgeslagen worden, de een was nog gammeler dan de ander en elders liepen nog wat oranje-fans die na het EK blijkbaar de bus of de trein hadden gemist, de kledij had nauwelijks wat met golfen te maken. Zij waren ook de oorzaak dat er na de eerste 9 gelunched moest worden en dat wij pas weer om 14:30 verder konden. Het prachtige weer vergoedde veel en rond vijf uur leverde ik een kaart in met 34 punten, genoeg voor de overwinning ……. dacht ik. Maar nee hoor er was nog ene LH, de meest seniore van het gezelschap die de bokaal opeiste met 37 punten. Hoe komt het toch dat de laatste paar jaar altijd een van die “oude mannen” wint, is golf dan toch een ervaringssport? De dag werd afgesloten met een genoeglijk triootje in het zwembad gevolgd door een echte Duitse hap bij Stoffels. Daarna nog een klein afzakkertje aan de bar en toen ging het licht uit, in ieder geval bij mij.
Wat heb ik nu van dit reisje opgestoken? Ten eerste dat golfen niet moeilijk is, vervolgens dat het gezelschap bepalend is voor sfeer en resultaat en dat dit bij dit groepje TeeBirds wel goed zit en de thuisblijvers zoals gewoonlijk weer ongelijk hebben gekregen. Tot slot heb ik weer een paar vrienden gemaakt, had ik een zeer gezellige reisgenoot, ben naast een mooie ervaring ook weer een paar kilootjes rijker en weet nu ook dat de paparazzi mij overal blijven volgen.
Jullie worden bedankt!!
Krunkel
