Terugrijdend naar huis van de boot van Ameland stond de radio natuurlijk afgestemd op Langs de Lijn en daar vernam ik dat mijn cluppie met 4-0 had gewonnen. Thuis de spullen uitgepakt en maar direct door naar mijn stamkroeg. Jopie begroette mij lachend en wilde mij mijn borreltje inschenken maar ik kon dat net op tijd verhinderen. “Doe mij maar een Nobeltje” zei ik. “Een Nobeltje?” riep de neus vanaf zijn kruk in de hoek van het etablissement, “een Nobeltje is een ouwe wijven drankje en wat heb je daar in die doos?” “Dat is het Haasje, de eerste prijs van het Leeo de Heees Toernooi in Warmond” zei ik trots en haalde de prachtige trofee uit de doos en zette hem op de bar. Jopie bekeek hem aandachtig en zei heel lief “goh, je heb hem al twee keer gewonnen, goed hoor” waarop de Neus het Haasje naar zich toetrok, de Haas bekeek en vroeg “wat heb jij tussen 2005 en 2017 gedaan, heb je niet gespeeld of zo?” Ik probeerde uit te leggen dat twee keer hetzelfde toernooi winnen echt voor maar weinigen is weggelegd maar ik drong niet tot die negatieveling door dus zei ik maar “en wij hebben vanmiddag met 4-0 gewonnen”. “Wij ook” zei de Neus terwijl hij het haasje ronddraaide. “Dierenbeulen zijn jullie om al die namen in zo’n beest te graferen”. “Hij voelt er niks van” zei ik “en het gaat heel snel, Jeroen regelt dat bij ons en het is zo klaar, tenminste bij het Haasje, bij andere prijzen moet je er iets langer op wachten maar na een jaar heb je dan ook wel wat al moet je de prijs dan wel weer meteen inleveren”. Ik had geen zin in die discussie en hees mij op mijn kruk en sloeg het Nobeltje achterover. “Wat heb je dit weekend gedaan?” vroeg de Neus. Ik zei: “Het is: Wat heb je gedaan Daan en niet Wat heb je dit weekend gedaan?”. “Hoezo: Wat heb je gedaan Daan? Dat was toch een liedje van Ria Valk?” “Nee”, zei ik “die is van Worstjes op mijn Borstjes, Preitjes op mijn Dijtjes, Karbonades en Salades op mijn bil…. Wat heb je gedaan Daan is van Adele Bloemendaal en Daan is een van onze beste spelers, wat saai in zijn spel maar efficient en hij gaat altijd “Kezinkezonkezinkezonkezink” er tegenaan en als Daan weer eens gewonnen heeft zingen de TeeBirds spontaan Wat heb je gedaan Daan, dus ook deze Studiereis weer”. “Wat een dilettanterig gedoe zeg, op een zogenaamde Studiereis zitten grote kerels Wat heb je gedaan Daan te zingen”. Nu moest ik ingrijpen, de Studiereis moet ten koste van alles worden verdedigd. “Het is echt een Studiereis met ook een lezing, dit keer was de bekende Jack Mulligan helemaal uit Schotland overgekomen met een zeer interessant verhaal waarvan ik de inhoud niet mag vertellen want het moet onder de pet blijven en ja, tussendoor hebben wij ook nog wat gegolfd en een aantal hebben ook nog gekart”. “Dus toch een schoolreisje, zeker ook gezongen in de bus?” “Nee dat niet wij waren met eigen vervoer en alleen voor het karten had onze Henk een luxe busje geregeld, een linke beslissing zonder een tweede handtekening van een ander bestuurslid maar het pakte gelukkig goed uit”. Jopie vroeg vanachter de bar of ik soms wat wilde eten. “Wat schaft de pot” zei ik. “Vandaag heb ik schnitzel, slib- of sliptongetjes en scholfilet” zie ze en ik rende naar het toilet en moest subiet braken, ik moet er de komende dagen maar niet meer aan denken. Teruggekomen keek Jopie mij geschrokken aan…. “Gaat het wel goed met je?”. Ik hoorde mijzelf zeggen “Gaat wel, beetje slecht gegeten dit weekend, doe maar een portie Stevense”. “Wat is dat nou weer?” vroeg Jopie. “Dat is een portie bitterballen van de beste leverancier van Oostzaan, waar ik ook kom, hij regelt altijd bitterballen, een superkerel!” “Maar ik heb andere” zei Jopie teleurgesteld. “Geef dan maar die worstjes van je borstjes” waarop Jopie spontaan in huilen uitbarstte. “Heb ik wat verkeerds gezegd” vroeg ik waarop de Neus mij fijntjes uitlegde dat Jopie van haar zuurverdiende spaarcentjes recent van de groep A-meijden naar D-meiden is gepromoveerd en daar heel trots op is. Ik begreep dat ik een ernstige fout had gemaakt, zei sorry tegen Jopie en verliet de kroeg met de staart tussen de benen. Ik weet niet meer wat er daarna is gebeurd, alleen dat ik dinsdagochtend pas weer bij mijn positieven kwam met visioenen over prachtige banen in Havelte en Leeuwarden en een heel natte baan op Ameland. Daar ben ik toch al eens geweest dacht ik, ja was dat niet met een stel (golf)vrienden met tassen en koffers en zo en dat de bus met koffers niet met de boot meekon en dat er in Leeuwarden zelfs een koffer gepikt werd, echt balen voor die man, en dat ik het Haasje kreeg uitgereikt. Het Haasje…. Opeens drong het tot mij door dat ik dit niet gedroomd had, dat het echt is gebeurd en dat het Haasje nog in de kroeg stond. Ik snelde mij naar de kroeg waar Jopie de boel aan het schoonmaken was. “Jij was zondag niet in je hum” zei Jopie, “Je bent zelfs je Haasje vergeten”. Ik kon allen maar stamelen: “Meid wat heb jij prachtige borsten” waarop Jopie mij spontaan om de hals viel, mij hartstochtelijk kuste en zei: “Wat lief, jij bent de eerste die dat zegt”. Op de radio werd “Wat heb je gedaan Daan” gespeeld en daarna “Oh Johny” en Jopie en ik dansten spontaan in de lege kroeg. De kater was weggespoeld, ik was weer in het land der levenden, ging naar huis en begon vol inspiratie na wéér een fantastische Studiereis aan een nieuwe column “Napret”.

Krunkel

P.S. elder op de website staat onder EVENEMENTEN de songtekst van “Wat heb je gedaan Daan”, volgend jaar maar eens het hele lied zingen!