Het ziet ernaar uit dat we redelijk terug zijn naar “normaal”, de mondkapjes zijn bijna uit het straatbeeld verdwenen, er wordt weer voorzichtig geknuffeld hoewel dat nog niet heel verstandig is, na het rondje golf zitten we weer binnen en de horeca heeft het gewoon druk, kortom alle ingrediënten zijn aanwezig zodat Krunkel weer kan genieten op dinsdagavond. Het resultaat van en plezier in het spelletje dat wij spelen wordt echter slechts deels door bovenstaande elementen bepaald, de belangrijkste factoren zijn de eigen prestatie maar ook de samenstelling van jouw flight, daarvoor is onze Indeler voor verantwoordelijk. Soms lukt het om een verzoek om met iemand samen te spelen ingewilligd te krijgen maar meestal is hij niet te vermurwen (alleen tegen hoge bedragen te betalen in bitcoins via het niet te traceren darkweb) en moet je het doen met zijn hersenspinsels. Zo ook afgelopen dinsdag, een flight van drie waarin naast uw columnschrijver ook de voorzitter en een niet nader te noemen lid was ingedeeld maar als je zijn naam analyseert komt die af van de grondvorm Walter, een Germaanse naam die “heerser over het leger” (walt – heersen; her – heer, leger) of “heerser over het woud” (walt – woud; her – heer, heerser). Als je zijn achternaam er ook nog aanplakt heb je een gigantische Waltbrand. De voorzitter sloeg af met een gekregen driver waaromheen een beschermhoes met de Zweedse vlag zat, hij had beter de Oekraïense vlag kunnen nemen, dan sla je tenminste winners want nu ging de eerste bal out of bounds. Vervolgens kwam Bosbrand net op tijd aangelopen om in een spijkerbroek (hoezo etiquette?) als tweede af te slaan en ja hoor, net als de Voorzitter ook out of bounds, ik moet zeggen dat zo’n start van jouw flightgenoten bijzonder stimulerend werkt, heb ik dat weer, de Indeler wordt wederom bedankt maar Krunkel zou Krunkel niet zijn om de mannen even te laten zien hoe het wel moet, dus kaarsrecht en lekker ver. Herr Waltbrand bleek overigens een uiterst humorvolle golfer uit de zogenaamde Hockeyschool, je loopt naar je bal, gaat staan, maakt een uiterst korte achter zwaai en doet verder alles met je polsen en dan sla je (soms) ook nog een leuke bal tot je gaat nadenken en dat ging hij ook doen: “Hmm, wind van rechts dus ik moet hem nog meer naar rechts slaan dan ik altijd al doe omdat ik altijd al op links sla, zal je zien dat ik nu recht sla en ja dan ben ik hem kwijt”. Resultaat was dus bal kwijt en op zo’n moment kan je mij dus wegdragen hetgeen uiteraard ten koste ging van mijn eigen spel want ik ben niet zo’n ijskonijn als Kasper Dolberg. De voorzitter miste zijn kijkertje en had daarom wat moeite met zijn lengte en bleef op 14 punten steken, uw Krunkel eindigde met 16 punten en Bosbrand sprokkelde met zijn strafcorners toch nog 17 punten bij elkaar. Na afloop gezellig een glaasje gedronken, hoewel gezellig? Bosbrand ging niet zoals het hoort bij zijn flightgenoten zitten maar nam demonstratief plaats aan het tafeltje ernaast, ook hier weer een etiquette puntje!

Kortom, het was weer zo’n doorsnee competitieavond waar plezier en saamhorigheid belangrijker waren dan het resultaat en daarom is dit zo’n fijn cluppie. Ben overigens wel benieuwd of er volgende week nog leden zijn die met mij willen samenspelen, zo niet, dan loopt de Indeler in 1 week helemaal binnen.

Krunkel