Zit nu bijna 4 weken opgehokt, dat wil zeggen zelf geen boodschappen doen, geen bezoek ontvangen en contact vermijden. Wel maak ik bijna dagelijks een wandeling, ga met mooi weer een stuk fietsen en ben zelfs een dagje op de motor weggeweest. Daarnaast ben ik aan het Pilatessen gegaan, op een matje simpel uitziende oefeningen nadoen die een fraai ogende en superlenige dame met groot gemak voordoet op mijn iPad maar die mij naast spierpijn ook weer een pijnlijke rug hebben bezorgd. Ik zou dat juffie wel eens even wat laten zien, nou niet dus maar ik blijf het proberen.
Mijn wandeling gaat vrijwel elke dag langs mijn stamcafé en daar staat sinds een paar dagen een bord “Wij bezorgen bij u thuis”. Da’s mooi dacht ik, even een belletje en dan staat Jopie een kwartiertje later met mijn borreltje op de stoep. Dus thuisgekomen pak ik de telefoon, bel het opgegeven nummer en hoor Jopie op een bandje zeggen: ‘U krijgt een keuzemenu…. Ik verbreek meteen de verbinding want ik wil geen keuzemenu ik wil alleen een borrel! Nog maar eens proberen en wederom ‘U krijgt een keuzemenu…. Voor een voorgerecht toets 1, voor een hoofdgerecht toets 2, voor een nagerecht toets 3, voor overige bestellingen of vragen toets 4’. Omdat ik alleen maar een borrel wil toets ik 4 in en na korte tijd vraagt een mij totaal onbekend persoon: ‘Goedemiddag, waarmee kan ik u helpen?’ Ik was even van mijn apropos gebracht omdat ik verwachtte Jopie aan de lijn te krijgen maar die zal het wel druk hebben dus ik zeg: ‘doe mij maar een borreltje, mijn glaasje staat naast de spiegel in de vitrinekast, er staan drie kruisjes op’. Het was even stil aan de andere kant van de lijn dus ik zeg ‘hallo, bent u daar nog?’ ‘Eh ja meneer, maar u kunt alleen eten bestellen. Hallo persoon, in een borrel zitten net zoveel calorieën al in een halve boterham met kaas dus als jullie geen halve boterhammen verkopen maar alleen hele doe dan maar 2 borrels…. Meneer, u begrijpt het niet, ik ben van een callcenter en geef alleen maar orders door’. Nou had ik wel eens iets gelezen over dat call-gedoe dus ik dacht slim te zijn en zei: ‘En doe er dan maar meteen zo’n mooie meid bij, wat kost dat eigenlijk?’ Weer korte tijd stilte en toen vroeg die persoon ‘Meneer, u begrijpt het kennelijk helemaal niet, mag het restaurant u zo terugbellen? Goedemiddag!’ De verbinding werd direct verbroken en na zo’n 10 minuten werd ik gebeld, het bleek Jopie te zijn. ‘Ha Krunkeltje van me, gaat het goed met je, je wilde een borreltje bestellen begreep ik? En een meisje erbij? He stouterdje, dat kan allebei niet want we nemen alleen bestellingen voor eten aan en die bezorgen we dan maar ik moet straks toch bij je in de straat wat bezorgen dan kom ik wel even langs!’.
Na een kwartiertje wordt er aan de deur gebeld, ik doe open en daar staat mijn borrelglaasje met de drie kruisjes op een dienblad met een fles Ketel 1 ernaast en Jopie op gepaste afstand van zeker 1,5 meter erachter. ‘Hier is je borreltje en het meisje. Hou de fles maar, het is je gegund, maar ik ga weer want het is erg druk’ ze blies een kushandje naar me en weg was ze. Wat een kanjer is ze toch. Heb ik eigenlijk toch mijn zin gekregen, nu nog uitvinden hoe ik op 1,5 meter afstand mijn borrelglaasje kan vullen en oppakken. Als dit het Nieuwe Normaal is dan moet ik of slimmer worden of stoppen met drinken, nou dat laatste gaat echt niet gebeuren dus straks maar even met Louis van Gaal bellen want die is zo slim en ik zo dom.
Als ik maar niet weer een keuzemenu krijg.

Krunkel