Ben op weg om boodschappen te doen voor de kerst, je kent dat wel, van die dingen die je normaal niet eet maar waarvan “men” vindt dat je dat rond deze tijd naar binnen moet werken en waarvan in de meeste gevallen niet is bewezen dat het geen blijvende schade aan je ingewanden of hersenen veroorzaakt waardoor je het komend jaar geen bal meer kan slaan. Een bloedlinke tijd dus en met dit in mijn gedachte fiets ik langs mijn stamkroeg die normaal op dit uur gesloten is maar waarvan de deur uitnodigend openstaat. Nieuwsgierig geworden stap ik af, parkeer mijn fiets op een aangewezen plaats voor e-bikes, loop naar binnen en krijg meteen een bak confetti over mij heen, een plastic gewei op mijn hoofd, een soort cliniclown neus opgeduwd en een glas met een warme alcoholische substantie in mijn handen gedrukt en ik zie mij omringd door diverse mooie dames van een zeer aantrekkelijke leeftijd , allemaal in prachtige kerstkleding gekleed, dat wil zeggen diep uitgesneden jurkjes met glitter op de uitpuilende voorgevel, en na een korte inventarisatie mag je ook wel zeggen grote kerstballen, en deze dames knuffelden mij hartstochtelijk terwijl zij repeterend Merry Christmas zeiden. U zult begrijpen dat ik volledig was overvallen en mij compleet verbouwereerd naar de bar liet leiden met de dames nog steeds al knuffelend om mij heen.

Jopie kwam uit de keuken, zag mij staan met dat gewei en die rode bal op mijn neus en kreeg zowat een rolberoerte, iets waarvan ik niet weet hoe dat er echt uitziet maar ik denk dat Jopie het aardig benaderde. “Wat hebben jullie nou gedaan” riep ze naar de dames, “dat is de Neus helemaal niet, dat is Krunkel”. Opeens was ik blijkbaar niet meer interessant voor de dames want zij stapten direct bij mij weg. Ik keek van de dames naar Jopie en weer naar de dames en zag de verbazing op hun gezicht. “Hoe kunnen wij dat nou weten” zei degene met zeg maar de grootste, “jij had gezegd dat hij nietsvermoedend zou binnenlopen met waarschijnlijk een boodschappentas, nou dat was toch zo dus deden we waarvoor we betaald worden”. Ik keek Jopie aan met dikke pretoogjes maar had medelijden met haar dat ik haar feestje voor de Neus misschien had verpest dus, als vanouds kwam in kritische situaties het leiderschap als vanzelf in mij naar boven en nam ik het initiatief. “Jopie een bezem, stoffer en blik graag, meiden jullie weer in positie, ik zie nog een zak confetti liggen dus hou die klaar” en ik bezemde de rommel van de vloer nadat ik natuurlijk eerst die rommel uit mijn haar, neus en zakken had verwijderd. Binnen 5 minuten was alles weer zoals het hoorde, alleen zat ik nu aan met mijn rug naar de bar en met mijn gezicht naar de deur, wachtend op de Neus. Jopie kwam naast mij zitten en dankte mij zonder woorden maar met een fantastische glimlach die mij helemaal deed smelten, iets wat de dames ook bij mij losmaakte. Na een kwartiertje zo gezeten te hebben bekroop Jopie het gevoel dat er iets mis was…..waar bleef de Neus en ze keek mij vragend aan “weet jij waar hij is?” “Hij is bij zijn zuster in Limburg” zei ik niet wetende of hij een zuster had en als hij die had zou ze waarschijnlijk niet in Limburg wonen. De tweede rolberoerte kwam over Jopie heen, deze was ernstiger dan de eerste maar ze herstelde zich snel. “Wil jij dan misschien nog iets met de dames doen?” vroeg ze en ik keek direct naar het ballenhok zoals de materiaalman bij voetbal dat altijd noemde en kwam tot de conclusie dat de prachtige glimlach van de dames had plaatsgemaakt voor verveelde koppen, dat ze ordinair kauwgum aan het kauwen waren, dat ze hun nageltjes aan het vijlen waren en ondanks de mooie kerstballen de aantrekkelijkheid was verdwenen. “Stuur ze maar weg” zei ik en binnen drie minuten zaten Jopie en ik alleen in de kroeg aan de bar. Ik stond op, ging achter de bar, schonk een borrel voor mij en een dubbele “43” voor Jopie in, eigenlijk is dat een “86” maar dat terzijde. Ik ging weer naast haar zitten, we gaven elkaar een keurige kus, hieven het glas en zeiden zonder dit afgesproken te hebben  gelijktijdig “Op de Neus”. Op dat moment ging de deur open en kwam de Neus binnen, met zijn boodschappentas en keek verbaasd naar ons. Jopie kreeg de derde rolberoerte en mij kon je wegdragen.

Fijne feestdagen
Krunkel