Wat een begin van seizoen 2018:
Het geslaagde openingstoernooi met een heel gezellig diner, prachtige nieuwe shirts met een nieuwe shirtsponsor Global Freight Management, een voorzitter die met pensioen gaat, een Krunkeltje schrijven, de eerste competitieavond met 14 deelnemers waar Guus gewoon weer winnaar werd met 18 punten, een voorzitter die op vrijdag de 13dejarig is en al golfend van zijn eerste pensioen-dag geniet terwijl het ook nog Sint Tiburtiusdag is maar daar heeft hij geen weet van en misschien wel daardoor zijn team met 10-8 verliest, het plotseling zachtere weer waardoor de motor weer uit de schuur gehaald kon worden voor de eerste 
bollentocht, de organisatie van een Ramses Shaffy rondvaart op 26 mei (zie ook onder Evenementen) met al 34 aanmeldingen en de indeling voor de 2decompetitieavond die 19 deelnemers heeft.
En dat gebeurt allemaal in anderhalve week tijd. Op papier heb ik het dus erg druk gehad is het niet Richard B? Laatst vroeg iemand aan mij of ik mij niet verveelde als gepensioneerde, nou niet dus en dan heb ik het nog niet eens over privézaken als logerende kleinzoons die naar voetbal moeten, gras maaien etc. en tussendoor uiteraard even naar de kroeg.
Zaterdag bij binnenkomst in de kroeg vroeg Jopie meteen ‘En hoe vond Blom de bloemetjes’. Ik gaf een uitgebreid verslag van het diner, vertelde over de ontroerde voorzitter, een ontroerde Krunkel en een verraste Henk kortom over een prachtige dag met een heel mooi slot. ‘Stom dat je die stropdas bent kwijtgeraakt’ zei de Neus, ‘weet je wel wat die dingen kosten?’ ‘Teveel’ antwoordde ik, ‘elke 
cent die je uitgeeft aan zo’n kreng is er één te veel, als je al het geld dat aan stropdassen uitgegeven wordt bij elkaar optelt en aan UNICEF geeft dan is er geen kind meer op de wereld dat honger heeft. Over honger gesproken, mag ik een portie Stevense?’ Jopie wilde meteen naar de keuken maar hield stil toen ik zei ‘en weet je wat ik heb gehad?’ ‘Een stropdas’ zei de Neus gevat, ‘Nee dat niet maar dit….’ en ik legde trots een tweetal exemplaren van Krunkels Wondere Wereld op de bar. ‘Hebben ze laten drukken, 20 Krunkels ingebonden en wel’. ‘Als jij een beetje ingebonden had dan hadden ze geen boekie hoeven maken’ sneerde de Neus ‘maar kom ik er ook in voor?’ ‘Jazeker’ antwoordde ik, ‘Da’s dan mooi’, zei de Neus, ‘Dat gaat je geld kosten’. ‘RooieLies’, voor elke keer dat ik er zonder mijn toestemming in sta €100 en voor elke gedrukt exemplaar €25. ‘Ik denk dat je een paar dingen door elkaar haalt, royalties en Rooie Lies. Als jij een uurtje met Rooie Lies doorbrengt dan ben je inderdaad €100 kwijt maar royalties hoef je alleen te betalen als je iemands idee of muziek gebruikt en in jouw geval is dit niet van toepassing, ik heb alleen de onzin opgeschreven die jij altijd maar uitkraamt’. ‘Twee dingen’ zei de Neus: ‘ ten eerste: hoe weet jij dat een uurtje bij Rooie Lies €100 kost en tweedens: als ik dan geen roti of zoiets kan krijgen dan klaag ik je aan voor laster en dan ben je veel meer kwijt’. Jopie had inmiddels een exemplaar gepakt en stond het boekje met een grote glimlacht door te bladeren..’ Kijk nou, in Napret schrijf je dat ik mooie borsten heb, weet je dat ik mij dat nog heel goed kan herinneren dat je dat zei, wat was ik die dag gelukkig maar nu eerst een portie Stevense’ en zij verdween in de keuken. Ballen maken blijkbaar altijd iets los bij Jopie.
‘Ik bedoel het niet zo rot’ zei de Neus ‘ik weet dat je al jaren met je verhaaltjes bij uitgevers loopt te leuren en dat er niemand is die ze wil uitgeven dus het is leuk dat het eindelijk is gebeurd, mag ik ook een boekje?’ ‘Van mij mag je een boekje maar ik wist niet dat je kon lezen’ zei ik lachend en trots, ‘zal ik hem voor je signeren?’ ‘Ik weet niet wat dat is maar doe maar, tenminste als het niks kost’. Ik pakte het boekje en schreef op de binnenkant van de kaft: Voor de Neus, mijn altijd chagrijnige vriend, ik hoop dat je niks zal veranderen dan blijf ik inspiratie opdoen en loop ik dankzij uitgeverij De Luie Wesp binnen.
Krunkel