Tijdens de voorbereiding van het TeeBirds Evenement “Varen met Shaffy” kwamen bij mij steeds meer herinneringen naar boven die ik aan Ramses had:
Shaffy met een saffie en een glas gevuld met een amsterdammertje. Als ik dit zo opnoteer besef ik mij dat ik knap bijgoochem ben, beslist geen dallesdekker die voor een achterwiel zijn fiselefasie laat verbouwen maar dat ik gewoon een geheimschrijver ben die laatst aan een juut en joetje boete moest betalen omdat ik jajem had gedronken in een hompetent en ik een vracht had en de kastelein op z’n zielement had gegeven omdat zijn slobber tinnef was.
Dit vraagt om een vertaling:
…….herinneringen naar voren die ik van Ramses had:
Shaffy met een sigaretje en een glas gevuld met het laatste uit de fles. Als ik dit zo schrijf besef ik mij dat ik een knap bijdehand persoon ben, beslist geen armoedig iemand die voor een rijksdaalder zijn gezicht laat verbouwen maar dat ik gewoon een stiekemerd ben die laatst een agent een tientje moest betalen omdat ik jenever had gedronken in een slecht café en ik dronken was en de kastelein op z’n donder had gegeven omdat zijn koffie rommel was.
Ik moet zeggen dat de kop van deze column loopt als een tiet, en ik heb trek in een stratemakertje met ossenworst met een spatsie toe.
……. deze column loopt gesmeerd en ik heb trek in een horizontaal doorgesneden brood met ossenworst en een ijswafel toe.
Ik kan me voorstellen dat u het spoor een beetje bijster bent maar het is een weergave van het sfeertje en taaltje wat ik in het begin van mijn carrière heb mogen meemaken in de Amsterdamse haven waar na werktijd regelmatig een neut gepakt werd in café West
-Indië aan de de Ruyterkade bij het CS. De kroeg werd toen gerund door Lien Bijl een fantastische pot die ook in de Vijzelstraat enkele “etablissementen” bezat waar heren- of damesliefde bijna verplicht was om binnen te mogen komen. Lien en haar “vrouw” Tine waren gastvrij, in café West-Indië zat de havenbaron aan de bar naast de medewerker van de PTT die voor zijn nachtdienst in het nabijgelegen sorteercentrum nog even wat kwam drinken maar daar zat ook Shaffy zeer regelmatig aan de whisky, zeker in de tijd dat hij in een woonboot aan de Dijksgracht verbleef. Als Lien aanwezig was zat zij altijd op een strategische plaats aan de bar met zicht op de deur, was ze er niet dan was het toch verstandig om even te vragen of je “op Lien d’r kruk” mocht zitten. Was ze er wel dan werd ik standaard ontvangen met de volgende woorden: “zo jongen, lekker gewerkt, wat kan Dorus voor je inschenken?”. Dorus was Doortje, een bloedmooie meid die volgens mij van twee walletjes at want ze hoorde bij Martin die ook achter de bar stond maar Lien en Dorus waren vier handen op één buik. Dorus bracht iedereen het hoofd op hol schonk nooit uilezeik in, nam iedereen in de veiling en was blij met een voorwiel of achterwiel fooi.
……..nooit een slecht biertje inschonk, iedereen in de maling nam en blij was met een gulden of rijksdaalder fooi.
Soms liet Lien een travestiet playbacken en als Shaffy er was, zin had en niet teveel in de olie was dan zong hij de mooiste nummers, hij was de Van Gogh van de Nederlandse muziek, dat waren nog eens tijden mijnheer Sonneberg! Heb ik Shaffy gekend? Nee, ik heb hem een tijdje meegemaakt en beleefd en hij was echt heel bijzonder.
Ik merk dat als ik op een dooie sta ik eigenlijk best een uitgenast verhaaltje in elkaar kan draaien, vind je het niks dan kan je me zak opblazen, de mazzel!
……..ik merk dat als ik niks te doen heb ik eigenlijk best een slim verhaaltje in elkaar kan draaien, vind je dat niks dan kan je me wat, de groeten!
Krunkel
Voor de liefhebbers van de Amsterdamse taal verwijs ik graag naar www.waterloopleinmarkt.nl/woordenlijst .html